11 Temmuz 2013 Perşembe

Mimlendim! #Ben Kimim Doktor!

Selaaaaaaaaaaaaaam ( Bunu her sabah yüksek sesle söylerim ) Şuan Yurtdışındayım ve inanılmaz soğuk. İzmirde olduğum günleri özlüyorum ( Aslında özlemiyorum terden uyuyamazdım) Oje delisi ablacık sağolsun mimlendim. :/


Ben kimim?

Deniz Karaman efendim. Sadece arkadaşlarım bana Tunnis der. 18 yaşındayım. 4 yıl boyunca orta okulu yurt dışında bitirdikten sonra İzmirde okumaya başladım. Bu senede İstanbulda yeni maceralara başlayacağım. 


Blogumun adı nereden geliyor?

Bu biraz karışık aslında. Şöyle açıklayayım; Herkesin unutmak istediği ve unutulduktan sonra küfür eden kişilikten geliyor. Bungee Jumping Yapan Zombi; ise Plants vs Zombie oyununda ki Zombilerden biri. 


Blog açmaya nasıl karar verdim?

Ablanın zoruyla. Aslında hep açmak istedim ama utanmıştım yazdıklarımı paylaşmaya. Şimdi ise herkese göstermeye can atıyorum.. ( Tabi ki yazdıklarımı)

Neden kitap blogu?

Çünkü AŞIĞIM. DELİYİM. Erkeklerin araba sevdasıyla yarışır benim kitap manyaklığım.

Kişiliğim

En zor kısım. Ben kendimi hep yarı Rus olarak tanıtıyorum insanlara. Çünkü her zaman party yapmaya hazır, bütün durumlarda gülmeyi başaran biriyim. %50 üşengecim ama  tembelleşmediğim zamanda en ufak leke görsem zemini aşındıracak kadar titizliğim tutar. Komik biriyim galiba çünkü çevremdeki herkes gülmeye başlıyor ben konuşunca. Prof Gamer'im. Şuan Dota 2 öğreniyorum. Daha fazla bende tanımıyorum kendimi ama emin olun kendimi zor duruma düşürmeyecek kadar düşünüyorum.


Hoşlandıklarım

Kitaplar, Oyunlar, Sert Kahve, Cuma günleri, Anime seyretmek.. Çılgın ve komik insanlar.

Hoşlanmadıklarım

Çok bilmiş ve Ukala insanlar. Polisler.


En çok sevdiğim kitabım

Hepsi.


Çantamda olmazsa olmazım

Cüzdan, Sigara, Anahtarlık, Telefon, Kulaklık ve gözlüklerim.


En son okuduğum kitap

Çavdar Tarlasında çocuklar


5 Temmuz 2013 Cuma

Söylemiş miydim?

Hayatımın en değer verdiğim kısımları bitmek üzere. 18 OLDUM ve sanki herşey aynı. (3 ay önceydi) Bu zaman dilimi içinde bir çok şey oldu. Ben burda ne ANARŞİST olduğumu nede hükümete KARŞI olduğumu anlatacağım. Hikayelerim devam ediyor ama sonlarını getiremiyorum. İşte size bir tanesi daha....
                                                                        
                                                                           Ludovico Einaudi


Bir adam var. Hiç tanımıyorum onu. Karşılaşmadık bir kere bile. Ama bana aşık olduğunu hissedebiliyorum. Onun aşkını kullanabileceğimi biliyorum. Hiç okunmayacak satırlara kurban olacak kendisi haberi yok. Beynim yıkandığında dahi canımı acıtacak onun var olmayışı. Ama bana aşık biliyorum. Küller meleğe dönüştüğünde gözlerimden akan yaşlar duracak. Biliyorum benim için ayakkabılarını eskitecek asfalt yollarda. Sesini bile duymaya üşeneceğim zamanlar olacak. Ondan gitmesini aynı zamanda tenime dokunmasını isteyeceğim. Tırnaklarına ruj sürecek kızımızın beni zaman içinde unutmazsa. Benim vücudumu benden iyi tanıyorken tek tek yolacak saç tellerimi. Kendimi ateşe atmak istediğimde belimden sımsıkı tutacak bilek güreşindeymiş gibi ve kıracak dizlerimi. Bir adam var hiç görmediğim. Hiç sıkılmayacağım onun toprağını eşelerken. Tabutunu tek başına taşıyabileceğim kadar hafif ve müzik için ölecek kadar hassas. Ağlamayı su  içmek sanacak ve emecek göz pınarlarımı. Bu adam sömürecek gençliğimi ve hiç yaşlanmayacak. Hiç takmadığı kemeri dolayacak boynuma. Ellerimi arkadan birleştirerek azcıkta canımı acıtarak Seni Seviyorum diyecek. Gerçekten içten ama bu lafı. Hırçın biraz aklı. Zehirli değil. Bu adam öyle biri ki hiç güldürmeyecek yüzümü. Yazdığım satırları acı içinde bana vurarak çevirtecek. Tokatları dudaklarımı kanatacak.. Sayfalar havalanırken arka planda parke üzerinde ölmüş olurum belki. Kalp atışlarım yavaşlar, bilincim kaybolur. Bütün çalınmış parçalar yerine oturur. O adam gelmez belki diye kapı pencereyi açık bırakır kötü biri olduğu için değil beni sevdiği için yolları saman tarlasına çevirip yakarım. Düşünmek istemediğim ihtimallerle dolacak kafam. Başkası canımı acıtırsa onu dünyanın sonuna itecek, kendisi iz bırakınca sorun çıkmayacak. Bu adamı kafamda canlandırabiliyorum şimdi. Görüntüsü çok net düşecek aklıma. Ben onu tanırken o beni bilmeyecek. 


#direngeziparki #occupygezi  #occupyturkey 
Free Website templateswww.seodesign.usFree Flash TemplatesRiad In FezFree joomla templatesAgence Web MarocMusic Videos OnlineFree Wordpress Themeswww.freethemes4all.comFree Blog TemplatesLast NewsFree CMS TemplatesFree CSS TemplatesSoccer Videos OnlineFree Wordpress ThemesFree CSS Templates Dreamweaver